El Chaltén; de rokende berg

15 februari 2017 - El Chaltén, Argentinië

Hola, daar zijn we weer! Dit keer met een blog vanuit El Chaltén, Argentinië. Voordat we het daar over gaan hebben eerst nog een ‘vleugje’ Ushuaia. De oplettende reis(b)logger zal gezien hebben dat wij na ons eerste blog nog een aantal foto’s geplaatst hebben. Het weer bleek namelijk beter dan voorspeld en daarom zijn we naar de gletsjer gelopen die het panorama van Ushaia mede bepaalt, Glaciar Martial. Het was best een pittig tochtje maar we hebben het goed doorstaan. Eigenlijk vonden we het uitzicht vanaf de gletsjer op de stad nog mooier dan de gletsjer zelf.

De volgende dag zijn we naar El Calafate gevlogen. In eerste instantie was dat niet ons plan, maar de bus bleek nauwelijks een goedkoper alternatief dus daar hadden we geen 15 uur extra reistijd voor over. El Calafate ligt tussen twee populaire reisbestemmingen in, maar heeft als plaats niet zoveel te bieden. Wij hebben het gebruikt als tussenstop: een keer boodschappen en een overnachting en de volgende dag weer door met de bus naar de trekking hoofdstad van Argentinië, El Chaltén.

El Chaltén grenst aan het nationale park Los Glaciares. Bij helder weer bepaalt Fitz Roy hier het uitzicht. Je kunt deze berg dan al van 100 km afstand zien. Toen wij aankwamen was het helaas zo bewolkt dat d’n Fitz nergens te bekennen was. Niet erg, de omgeving heeft hier nog meer moois te bieden. Op de dag van aankomst zijn we naar een kleine waterval even buiten de stad gelopen en op de tweede dag richting Cerro Torre, de berg die de voorkant van de Lonely Planet Argentinië siert. Jammer genoeg was het ook toen geen helder weer, waardoor die berg eveneens in nevelen gehuld bleef. Wel een paar mooie regenbogen gezien en met een groep Japanners op de foto gegaan! Dat is toch het belangrijkste ;) Na een uitzichtpunt liepen wij namelijk nietsvermoedend achter een groep Japanse vrouwen van een jaar of 50 aan, niet wetende dat zij hadden besloten om een stuk off-track te gaan. Dat hadden we niet verwacht. Voor we het wisten stonden we op een heel steil pad op een enorm winderige berg… Cora zag het bijna niet meer zitten, maar na een peptalk van Ron kwamen we toch boven. En naar beneden mochten we achter de Japanners (met gids) aan, want een duidelijk pad konden we niet meteen ontdekken. Met de bibbers in de beentjes toch maar door en uiteindelijk veilig beneden aangekomen waar we onze mooie route konden vervolgen. En de Japanners? Die hebben rechtsomkeer gemaakt. Zij wilden gaan shoppen…

Op dag drie begon de lucht steeds meer te klaren en vonden we het onderhand eens tijd worden om Fitz Roy te zien. Hij zou er toch nog wel staan zeker? Dat gelukkig wel, maar ook op dag drie kregen we Fitz niet helemaal te zien. De top van de berg was een grote rookpluim en op dat moment beseften we hoe El Chaltén (oftewel: de rokende berg) aan zijn naam is gekomen.

Gelukkig is het de aanhouder die wint. Zondag was het namelijk een prachtige dag en hebben we Fitz en de rest van de omgeving in volle glorie kunnen aanschouwen! We hebben er onze voorgenomen rustdag voor opgeofferd en zo’n 25 km gewandeld, geklauterd en gedaald. De spierpijn is er nu niet minder om, maar het was zeker de moeite waard!

Maandag dan de uitgestelde rustdag (inclusief wandeling naar panorama punt, want ja, het was weer mooi weer :)) en ‘s avonds met de nachtbus richting Chile Chico (vrij vertaald: Chili Jonguh!). Inmiddels zijn we aangekomen en hopen we na een paar nachten de kamer gedeeld te hebben met snurkende oude mannen, danwel hoestende jonge dames, weer even een goede nacht te kunnen maken ;)

Foto’s

14 Reacties

  1. Plant:
    15 februari 2017
    Majestieuse berge! Julle is seker super fiks na al die klim en klouter! Dis beeldskoon. Geniet elke oomblik.
  2. Mims:
    15 februari 2017
    Ge-wel-dig!!! Heel indrukwekkend, om stil van te worden!
    Soos my suster se, geniet elke oomblik!
    Luf joe!
  3. Rosa:
    15 februari 2017
    mooie foto's » in het echt zal het nog vele malen mooier zijn :)
  4. Gretch:
    15 februari 2017
    Om in die Suid-Afrikaans te bly: skoon hoe baie julle geloop het! Julle word self ook baie skoon so! Meer kan ik niet produceren hoor, hoewel de man altijd denkt (en opschept tegen anderen) van wel ;p
    Mis je natuurlijk, maar het is heerlijk op deze manier mee te genieten. Wij plannen dapper Cuba door en laten het jullie allemaal weten :)
    Soos my ma en haar suster se: geniet baie baie baie!!! Dikke kus, jouw suster
  5. Gretch:
    15 februari 2017
    Oh ja, love you ook namens de man en je broer woehahaaa (eens kijken hoe lang ik dit vol kan houden voor die kerels het door hebben) xxx
  6. Luuk:
    15 februari 2017
    Godnondedju wat een fraaie plaatjes! Mooi hoor!
    Ben wel een beetje lajoers...
    Veel plezier in Chili jonguh! ;-)
  7. Martijn:
    15 februari 2017
    Haha mooi verhaal weer. Ik love jullie zelf wel! ;)

    Liefs Martijn
  8. Peter Kil:
    15 februari 2017
    Nou, ik sou seg: Bobbejaan klim die berg ... maar waar is nou die Roodnek?
  9. Jacqueline:
    15 februari 2017
    Leuk om jullie verhalen te lezen! Kijk al uit naar de volgende. Have fun!
  10. Liane:
    16 februari 2017
    wat een mooie plaatjes zeg!
    toch fijn om te weten dat je "maar", pak em beet, 13000 km van Amsterdam verwijderd bent.
    blijf lekker genieten.
  11. Leon:
    16 februari 2017
    dag Ron en Cora
    die oudjes konden er wat van. zij zullen wel heel erg goed getraind hebben. mooi hoor groetjes van mij
  12. Pa:
    16 februari 2017
    Durfden die 50 jarige vrouwen dat dan wel, zonder bibbers? De oudjes hè ;). Maar wel mooie vergezichten. En wel regelmatig bloggen, zodat ik weet dat jullie niet van een berg afgegleden zijn.
  13. Marie-Noëlle:
    21 februari 2017
    Wat een leuke blog weer. Ik lees jullie verhalen met veel plezier, erg leuk geschreven!
    Genietse weer verder en tot d'n volgende blog.
    Groetjes!
  14. Rik:
    22 februari 2017
    Dat is al veeeeeeel natuurschoon, fantastisch :)

    Genietse!!