Zuid-Afrika deel 2 – Een zinderend slot

Hola, buenos dias, howdy, hi, sèn bènoo, soo-a s’day, sabaidee, xin chào, namasté, kia ora, dumela,

Morgen is het dan zover: ‘de dag die je wist dat zou komen’. Na 50 weken en 18 landen zit onze wereldreis erop. We kunnen niet anders zeggen dan dat de tijd voorbij is gevlogen! In dit laatste blog zullen we onze belevenissen over het tweede gedeelte van ons verblijf in Zuid-Afrika met jullie delen. Daarna sluiten we af met het beantwoorden van een aantal Frequently Asked Questions en delen we, ter inspiratie voor de reislustige types, een paar persoonlijke favorieten van onze reis met jullie.

Na 1,5 week verwennerij bij ‘Casa Plant’ moesten we weer op eigen benen staan. Grote vraag was of we het backpacken nog niet verleerd zouden zijn. Voor de zekerheid hebben we het onszelf niet al te moeilijk gemaakt. Het traject Johannesburg – Kaapstad hebben we namelijk met de toeristische Bazbus afgelegd. We konden zelf bepalen in welke plaatsen we onderweg wilden overnachten en hoe lang we daar wilden blijven. Het enige wat we moesten doen, was voor iedere ‘etappe’ een paar stoeltjes in de bus reserveren. Overal zijn we netjes voor de deur afgezet; weer eens wat anders dan zelf rijden en een heel stuk makkelijker dan reizen met het openbaar vervoer in Zuid-Afrika.

Nadat Plant en mims ons in Johannesburg hadden afgezet, was het tijd om uitgebreid afscheid te nemen. Onze trouwe supporters zijn blijven wachten totdat ze ons met de Bazbus hebben zien wegrijden. We hopen maar dat de parkeerkosten binnen de perken zijn gebleven…

Durban was onze eerste (verplichte) tussenstop. Buschauffeurs moeten ergens overnachten nietwaar? Een populaire bestemming is Durban niet. Wij hebben het bij een overnachting gelaten en met ons vrijwel alle medereizigers.   

De tweede halte was Umtentweni: een relaxt strandplaatsje. We hadden daar een prima hostel aan het strand geboekt en al poolend (ze hadden een pooltafel), ping-pongend (de pooltafel kon worden omgebouwd tot een ping-pongtafel) en poedelend (het strandplaatsje lag aan zee) hebben we ons daar twee dagen prima vermaakt.

Vanuit Umtentweni zijn we in een keer doorgereden naar Port Elizabeth. We hebben ervoor gekozen om de eerste dagen flink wat kilometers te maken, zodat we meer tijd zouden overhouden voor de plaatsen die aan de befaamde Tuinroute liggen. Waar we ons wat minder bewust van waren tijdens het plannen, was dat Ron ook dit jaar op 6 januari jarig was. Deze feestelijke dag hebben we voornamelijk in de bus gezeten… Gelukkig was er voor vertrek nog tijd voor een uitgebreid ontbijt en hebben we ons ’s avonds bij de laatste busstop tegoed gegaan aan een luxe pizza. Aan feestmalen geen gebrek dus!

In Port Elizabeth hebben we even overwogen om naar het Volkswagen museum te gaan. Maar ja, het was 35 graden, ons hostel lag aan het strand en daar hadden ze leuke strandtentjes. Als kers op de taart hoorden we ’s avonds van medereisgenoten dat het museum die dag ook nog eens dicht was geweest… Kortom, het Volkswagen idee heeft het bij lange na niet gehaald ;)

In Knysna (met stomme K) zijn we er weer eens ouderwets op uit getrokken. We hebben daar fietsen gehuurd om naar de Knysna Heads te gaan: mooie rotsformaties en uitzichtpunten langs de kust. Het viel nog niet mee om een simpel fietsje mee te krijgen. Knysna is een nogal welvarende plaats en de fietsverhuur is daar dan ook naar. Uiteindelijk zijn we op de goedkoopste, maar nog altijd veel te luxe mountainbikes naar ‘de Heads’ gereden. Daar hebben we onze stalen rossen tussen de chique bolides geparkeerd en eens goed van het uitzicht genoten. ’s Middags zijn we naar Leisure Island gefietst: een (wederom) luxe schiereiland even buiten Knysna. Hier hebben we nog lekker even op een strandje gelegen. Omdat er naast de fietsverhuurder geheel toevallig een brouwerij bleek te zitten die de nodige Zuid-Afrikaanse bierprijzen heeft gewonnen, sloten wij de dag af met een koel lokaal biertje. Terug in het hostel bleek dat een van onze bananen uit de koelkast was gejat. Maar verder was het een topdag.

In Oudtshoorn, onze volgende bestemming, werd het pas echt zinderend warm. Deze plaats ligt verder landinwaarts en tijdens ons verblijf steeg het kwik er naar maar liefst 45 graden! Oudtshoorn is ‘in vriendschap verbonden met Alphen a/d Rijn’, maar nog bekender vanwege de enorme struisvogelpopulatie die hier vanuit de Sahara naartoe is komen lopen. Voor een lagere temperatuur hadden de struisvogels het niet per sé hoeven doen, maar waarschijnlijk hadden ze zin om hun kop eens in iets anders dan Saharazand te steken.

Als eerste activiteit zijn wij de koelte van de Cango Caves gaan opzoeken. Hier hebben wij weer de nodige kekke stalagtieten en stalagmieten mogen aanschouwen. Daarna zijn we naar de Cango Wildlife Ranch gegaan om nog eens wat wild (o.a. leeuwen, cheetah’s, luipaarden, slangen, krokodillen en meer dan schattige meerkatjes) van dichtbij te bekijken. Vervolgens was het de hoogste tijd om terug te keren naar ons hostel en daar tamelijk oververhit in het zwembadje te plonzen.

De volgende dag zijn we de lokale trots gaan bewonderen. Het moet gezegd: struisvogels zijn behoorlijk lomp (hun ogen zijn groter dan hun brein), maar ook zeer aandoenlijk. Zeker de dwergstruisvogel die daar rond liep: een gewoon struisvogellijf op veel te korte pootjes! Wij begrijpen goed dat de verzorgster geen struisvogelvlees meer eet. Wij hebben geen speciale band met die beesten en daarom besloten we om ons na de rondleiding te wagen aan een struisvogelburger. Wie (net als wij) denkt dat dit zoals kip of kalkoen smaakt, staat gek te kijken: de smaak lijkt op die van ‘ander’ wild.

Ons hostel in Mosselbaai, onze stop na Oudtshoorn, lag weer eens aan het strand. Wat heet: onze kamer lag zo’n beetje op het strand! We hadden geboekt bij Santos Express, een als trein vermomd hostel met kamers als treincoupés. De eerste kennismaking met onze piepkleine en ontzettend warme kamertje was geen vrolijke, maar al met al kijken we positief op dit ene nachtje terug. Het hostelontbijt was boven verwachting goed, er was een gezellige bar en Santos Beach was misschien wel het leukste en levendigste strand waar wij in Zuid-Afrika zijn geweest. Tussen de braaiende strandgasten was zelfs nog een kerkdienst gaande. Halleluja!

De een na laatste bestemming van de trip was Swellendam. Deze plaats is qua luxe vergelijkbaar met Knysna. Hier geen fietsen voor ons, maar een van de laatste hikes van onze reis. Na alle hete en volle stranden was het lekker om met zijn tweeën door de koele heuvels van het Marloth Reserve te lopen. De volgende dag, toen het weer boven de 30 graden was, hebben we een fles wijn opengetrokken bij het zwembad van onze B&B. Een mens kan nu eenmaal niet altijd hiken.

In de laatste stad van onze reis, Kaapstad, kon een bezoek aan Robbeneiland (waar Nelson Mandela 27 jaar heeft vastgezeten) niet uitblijven. De boottocht naar het eiland was al mooi genoeg met een stuk of 5 dolfijnen die een eind met ons meezwommen en 2 bultruggen die een kijkje kwamen nemen. Op menig dolfijnen- of walvissentour krijg je minder te zien. De tour door de gevangenis op het eiland zelf werd geleid door een ex-gevangene. Zijn verhalen over hoe de gedetineerden er ondanks alles de moed in probeerden te houden waren interessant. We hebben een beeld van hoe het geweest moet zijn op Robbeneiland en zijn geïnspireerd geraakt om na thuiskomst de (auto)biografie van Mandela te lezen.

Vanochtend zijn we om 5 uur opgestaan om de Tafelberg te beklimmen. We hadden deze berg al gezien vanaf de ferry naar Robbeneiland, maar je bent natuurlijk niet in Kaapstad geweest zonder de Tafelberg (1 van de nieuwe 7 wonders of nature) te hebben beklommen. Het was maar goed dat we vroeg zijn begonnen, want wat was het alweer warm tijdens de afdaling. Door het vroege tijdstip waren we de hordes toeristen ook nog redelijk voor. Velen van hen laten zich met de kabelbaan op de top afzetten. Als je zelf naar boven gelopen bent geven de mooie kiekjes toch meer voldoening vinden wij.

Met dit letterlijke hoogtepunt is dan echt bijna een einde gekomen aan onze geweldige wereldreis. Terwijl we dit op papier zetten, begint het besef te komen en daarmee de emoties… Wat was het fantastisch! Wat hebben we veel gezien en gedaan! Wat zijn we geluksvogels dat we dit samen hebben kunnen doen! Echt een ervaring voor het leven, zoveel herinneringen gemaakt.

We vonden het geweldig dat er zoveel interesse vanuit jullie was: heel erg bedankt daarvoor! Het was ontzettend leuk dat jullie via het blog, de appjes, mailtjes en incidentele telefoontjes een beetje met ons zijn meegereisd. Nu is de tijd van de digitale groeten en zoenen voorbij en gaan we jullie weer in levende lijve een drukkie geven :)

Tot slot nog als wat luchtigere afsluiter een terugblik op een jaar reizen via een aantal Frequently Asked Questions.

Wat ga je het meeste missen aan het reizen? Wat het minste?

Ron: De vrijheid om te gaan en staan waar we willen ga ik zeker missen. Iedere dag kun je helemaal zelf inrichten. Dat is bijzonder prettig.

Waarschijnlijk ga ik hier na een paar dagen Nederlands winterweer al spijt van krijgen, maar de hitte die je soms op reis hebt (zoals in Death Valley of laatst nog in Oudtshoorn) ga ik niet missen.

Cora: Heel lastig, want ik ga veel missen… Maar het meeste toch wel het vrij zijn van de vaste patronen en regeltjes waar je je in Nederland niet (helemaal) aan kunt onttrekken.

Het minste denk ik het heen en weer sjouwen van ons hele hebben en houden. Hoewel ik het ook wel weer cool vond dat het lukte: ons hele hebben en houden in 2 backpacks. Beetje dubbel dus ;)

En de muggen, die rotzakken ga ik zeker niet missen…

Wat was je mooiste moment tijdens de wereldreis?

Ron: We houden allebei erg van natuur. Het afgelopen jaar hebben we vele prachtige landschappen bekeken, maar het van dichtbij zien van zeldzame, bijzondere dieren (luiaard, bruine beer, orang-oetan, walvis, cheetah) heeft op mij het meeste indruk gemaakt. Het is gaaf als het weer opklaart en je eindelijk een mooie bergtop kunt zien, maar iedereen die bij hetzelfde uitzichtpunt komt, ziet ongeveer hetzelfde. Als een bepaald dier je pad kruist is dat specialer. Als ik er dan toch een moment uit moet pikken is dat de boottour in Victoria (Canada) toen een bultrugmoeder met haar nieuwsgierige jong vlak langs onze zodiac boot kwamen zwemmen. Zo dichtbij dat ik de ‘kleine’ even aan de neus had kunnen kriebelen!

Cora: Ook hier weer vele antwoorden mogelijk. Maar om er 1 te kiezen: begin november in de bloedhitte Mariah Carey (met ‘All I want for Christmas is you’) uit de speakers in de Botanische tuin in Singapore. Tranen in de ogen.

Wat was je grootste teleurstelling op reis?

Ron: Die gejatte banaan in Knysna zit me nog steeds niet lekker.

Cora: We hebben natuurlijk ook het pindakaas-incident gehad. Hadden we net een grote pot luxe amandelpindakaas gekocht, mocht ie niet mee het vliegtuig in. Alles was smeerbaar is wordt namelijk als vloeibaar beschouwd en dat mag niet mee in de handbagage...

Ron: En dat we na al het voorbereidende werk en de reeds geboekte accommodaties China en Tibet niet in mochten was toch wel de grootste domper.

Cora: Gelukkig was Nepal een meer dan geslaagd alternatief. Dat dan weer wel.

Welke van de door jullie bezochten landen is je favoriet?

Beiden: Een uitgesproken favoriet hebben we niet. De afwisseling maakte onze reis nou juist zo leuk. In Amerika en Nieuw-Zeeland hebben we waarschijnlijk de meeste mooie natuurfoto’s geschoten, maar dat kwam ook doordat we daar over eigen vervoer beschikten en daardoor heel veel konden zien. De dieren in Costa Rica en Maleisië, de uitgestrektheid van Mongolië, de Vietnamese keuken, de kleurigheid in Nepal; ieder land had wel wat. Toch zullen we het niet bij dit politiek correcte antwoord houden. Ter inspiratie zetten we een aantal persoonlijke favorieten voor jullie op een rij:

Fijnste stad

Luang Prabang (Laos): al het goede van Azië, maar zonder de massale drukte. Mooie tempels, brede schaduwrijke lanen en fantastisch eten op de nightmarket!

Relaxte hostel

Met stip op 1: Casa Plant in Pretoria! Maar, omdat dit eigenlijk stiekem helemaal geen hostel is, toch een goede nummer 2: The Weary Traveler in Tulum (Mexico): dit hostel biedt een hoop: uitstekend ontbijt (zoveel je wilt), prima avondeten (zoveel je wilt) en iedere avond een uur gratis Caipirinhas. Gezelligheid gegarandeerd!

Onze accommodatie in Swellendam (Zuid-Afrika), waar we een mega upgrade kregen en een superdeluxe grote kamer met eigen badkamer, keuken, bankstel etc. kregen, verdient ook een vermelding ;)

Beste strand

Zapatilla Beach nabij Bastimentos Island (Panama): hier moeten de Bounty reclames wel zijn opgenomen.

Mooiste National Park

Bryce (Verenigde Staten): als de Grand Canyon een schilderij van Rembrandt is, dan is Bryce een Vermeer. Een park dat een van zijn hikes de naam ‘Peek-a-booh trail’ geeft, verdient het sowieso om bovenaan onze lijst te staan ;)

Al willen we de Hooker Valley Track in Mount Cook (Nieuw-Zeeland) ook graag nog een keer vermelden. Alleen al vanwege de naam. Maar toch ook omdat het heel mooi was :)

Mooiste hike

Tongariro (Nieuw-Zeeland): je waant je net een hobbit of een elf of een dwerg en dat bedoelen we positief!

En Angels Landing in Zion (VS) was ‘het gedoe’ (behoorlijk link hangend aan kettingen naar de top) ook meer dan waard.

Indrukwekkendste uitzicht

Annapurna Range vanaf Poonhill (Nepal): het was nog donker toen we ons bed uit werden getrommeld, want zo gaat dat vaak bij uitzichtpunten. Langzaam zagen we het licht worden maar bovenaan was het een groot wolkendek. Geen berg te zien. En toen blies de wind de wolken weg en zagen wij een hele reeks kraakheldere bergpieken voor ons. Toppen van 8.000m hoog, maar zo helder dat we ze leken te kunnen aanraken.

En het uitzicht op alle bijzondere dieren die we hebben gezien natuurlijk :)

Mooiste berg

Fitz Roy (Argentinië): Fitz Roy ofwel ‘de rokende berg’ liet zich ook een paar dagen niet aan ons zien, maar toen we hem eenmaal zagen…

Mooiste dier

De neusaap (Maleisië): esthetisch met afstand het mooiste dier dat wij hebben mogen aanschouwen.

Favoriete ‘wereldwonder’

Angkor Wat (Cambodja): klassieke wereldwonderen, nieuwe wereldwonderen, nieuwe natuurlijke wereldwonderen en een hele reeks aan zelfbenoemde 8e wereldwonderen… Het lijkt allemaal zo bijzonder niet meer om een wereldwonder te zijn. Angkor Wat komt wat ons betreft het dichtste in de buurt. Als je ons in de verzengende hitte 3 dagen geïnteresseerd naar tempels kunt laten kijken, heb je wat in huis. Ook al was het dan eigenlijk slechts 2,5 dag ;)

Beste bier

Bia Hanoi (Vietnam): oké, er bestaan best wat biertjes die lekkerder zijn, maar qua prijs-kwaliteit verhouding kan niets tippen aan Bia Hanoi. Vooral tijdens de happy hours geven ze het ongeveer gratis weg. Wat een uitvinding! Gaat dat zien, gaat dat proeven!

Wat is het eerste dat je gaat doen als je weer thuis in Nederland bent?

Ron: Ha dat is een goeie, we hebben momenteel geen thuis in Nederland! Onze spullen liggen in Bergen op Zoom en in Zevenbergen. Eerst maar op zoek naar een nieuwe woning dus. Daarnaast overweeg ik om in Nederland weer eens een andere broek aan te trekken.

Cora: in m’n blootje naar de badkamer lopen! O nee, geen eigen huis… Toch nog maar even niet dan ;) Wat dan wel? Mijn backpack uitpakken om hem voorlopig niet meer in te pakken (zie eerdere antwoord op de vraag ‘wat ga je het minste missen aan het reizen’).

Zo, die vragen zijn alvast beantwoord! Dan is het nu tijd om dit blog en daarmee onze reeks reisverslagen te beëindigen. Hopelijk hebben jullie ons met plezier gevolgd. Nogmaals bedankt voor alle reacties het afgelopen jaar. Of het nu onderaan een blog was, via app of mail: wij vonden het altijd erg leuk om ze te lezen.

Tot snel weer in Nederland!

THAT’S ALL FOLKS!