Maleisië en Singapore – Aapjes kijken en op zoek naar Nemo

Hello semua,

In Nederland is de Sint al bijna in het land en zullen velen van jullie waarschijnlijk al reikhalzend uitkijken naar de kerstvakantie. Hoewel wij ons nog altijd in tropische sferen begeven, ontgaat de aanstaande kerst ons zeker niet. Daarover straks meer. We beginnen bij het begin en in Maleisië was dat voor ons op een heus ‘Bounty eiland’: Perhentian Kecil.

De reis naar Kecil was nog best een pittige. We hadden eerst een nachtvlucht van Kathmandu naar Kuala Lumpur; daar hebben we een paar uur in een dagkamer geslapen om vervolgens per nachtbus naar Kota Bharu te gaan. Toen was het, in gezelschap van een kroelkat (gezellig) en muggen (minder gezellig) nog een paar uur wachten op de boot naar het eiland. Gelukkig lag ons resort direct naast de pier en hoefden we niet ver te lopen. Een puik resort zouden we het niet willen noemen, maar veel keus was er niet. Hoewel onze vrienden van Lonely Planet beweren dat het hoogseizoen op de Perhentian eilanden tot half november loopt, is het in werkelijkheid zo dat alle hoteleigenaren en restaurant- en duikschoolhouders hun deuren eind oktober al sluiten. De Moesson wordt pas in december verwacht, maar start soms eerder en dat risico nemen ze liever niet. Wij kwamen in de laatste week van oktober in Maleisië aan toen ongeveer de helft van alles op het eiland al dicht was. Het was best wel een gok om er toch heen te gaan, maar het pakte goed uit: over het algemeen was het lekker zonnig weer. Prima omstandigheden om op een van de mooie stranden te luieren. Of om je PADI te halen. Kecil is daarvoor namelijk een van de beste plekken ter wereld, qua omstandigheden en qua prijs.

Cora besloot dat de mooie onderwaterwereld snorkelend goed genoeg kon worden bekeken, maar Ron heeft drie dagen uitgetrokken om het duikpapiertje te bemachtigen. Als enige cursist verliepen de praktijkoefeningen vlot. Op de laatste dag van de PADI cursus was het helaas stevig aan het plenzen waardoor het zicht onder water niet meer dan een meter of acht was. Toch was het in het water prettiger toeven dan in de boot. Er bleven genoeg Nemo look-alikes en pijlstaartroggen over om te bewonderen. Het teken om een pijlstaartrog aan te duiden tijdens het duiken is trouwens door je middelvinger op te steken. Als het niet zo botert met je duikinstructeur kun je natuurlijk ook altijd doen alsof je er een ziet ;)

Op onze laatste dag op Kecil hebben we samen een leuke snorkeltour gedaan. De snorkellocaties deden hun naam eer aan: bij Sharkpoint hebben we haaien van 1 tot 1,5 meter gezien en in Turtlebay meerdere olijke schildpadden. Meestal waren die bezig om aan een lekker groen hapje op de zeebodem te knabbelen maar van tijd tot tijd gingen de schildpadden naar boven om een luchtje te scheppen. Het was erg leuk om dan een stukje met ze mee te zwemmen.

Na een laatste Snickers shake (hoera!) bij ons vaste restaurant (dat twee dagen na ons vertrek ook dicht zou gaan) hebben we nog een keer de zon in de zee zien zakken en konden we het tropische paradijsje vaarwel zeggen. Op naar Maleisisch Borneo!

Omdat de Moesson net als de Drie Wijzen uit het oosten komt, besloten wij om in het westen van Borneo te blijven. Rondom de stad Kuching is meer dan genoeg te zien, dus dat werd onze uitvalsbasis. Kuching zelf staat bekend als Cat City. Hoe dat zo gekomen is weet niemand. Zelfs Chris Zegers heeft dat tijdens een bezoek aan het plaatselijke kattenmuseum niet kunnen oplossen, dus wij hebben ons maar niet aan het oplossen van dat raadsel gewaagd. Wel hebben we flink gegniffeld om de kitscherige kattenstandbeelden en -souvenirs die je overal in Kuching ziet.

Als eerste uitstapje op Borneo zijn we een kijkje gaan nemen in Bako National Park. Dit is een afgelegen gebied dat alleen via een boottochtje over de Chinese Zee te bereiken is. Het is een uitstekende plek om wilde dieren te bewonderen, waaronder baardzwijnen, makaken en onze persoonlijke favoriet: de neusaap. Vanwege zijn dikke pens en enorme rode neus wordt deze schoonheid ook ‘The Dutchman’ genoemd… Wij hebben een prachtig exemplaar in vol ornaat mogen bewonderen. Voor nadere details en eventuele gelijkenissen met bepaalde Nederlanders verwijzen wij graag naar de foto’s bij dit blog. Kijk en geniet! We hebben tijdens ons tweedaags verblijf nog tal van andere dieren gezien en los daarvan is Bako sowieso al een mooi park, maar de neusaap stal toch wel de show.

Naast deze knappe apensoort staat Borneo bekend om de orang-oetan. Deze komt nog maar op twee plekken in de wereld voor: op Borneo en op Sumatra. De kans dat je deze aap in het wild tegen komt is bijzonder klein. Gelukkig is er het Semenggoh Reserve: een uitgestrekt park waar de apen worden geobserveerd en verder zoveel mogelijk met rust worden gelaten. Twee keer per dag kunnen geïnteresseerde orang-oetans op een vaste plek en op een vaste tijd vers fruit komen halen. Sommigen doen dat met regelmaat en anderen vrijwel nooit. Wij hebben een van deze voedersessies bijgewoond en nog voordat er ook maar een banaan was uitgedeeld hadden we al drie orang-oetans van dichtbij gezien! La grande dame van de groep zat op een bankje op een kokosnoot te meppen en leek zich weinig aan te trekken van de toeschouwers. Toen ze eindelijk klaar was met haar kokosnoot (de slimmerik vond een spijker, waardoor de noot zo gekraakt was!) kroop ze onverstoorbaar door de menigte heen richting het bos om zich die dag niet meer te laten zien. Maar er waren nog genoeg andere apen die wel trek hadden in een banaantje; de een na de ander kwam voorbij gezwierd. Onder de hongerige orang-oetans was een moeder met haar onafscheidelijke baby en Ritchie, het alfamannetje van de groep. Ritchie heeft nogal wat natuurlijk gezag. Alle apen bleven op afstand en het koppie en de schouders gingen meteen naar beneden als de Hulk in de buurt kwam. Erg gaaf om van dichtbij de interactie tussen die mooie zeldzame dieren te zien!

Na al dat apenspektakel zijn we naar de Wind Cave en de Fairy Cave geweest. In de Wind Cave was het op wat vleermuizen na vooral heel donker, maar de Fairy Cave was beslist de moeite waard. De vriendelijke brandweerman die ons naar de ingang van de eerste grot had gebracht, kondigde dit al aan. Veel toeristen zijn we bij de grotten niet tegengekomen, sterker nog, even hadden we de Fairy Cave voor ons alleen. Daar werd het alleen maar sprookjesachtiger door.

Met een bezoek aan Kubah Park hebben we onze ‘Ronde van Kuching’ afgesloten. Wilde (zoog)dieren zijn hier nauwelijks te zien, het park staat bekend om haar kikkers en palmbomen. We hebben hier een aantal verschillende trails gelopen en onder andere een kekke waterval gezien. Na een klein akkefietje met wat bloedzuigers (Laos dejavu…) hebben we de laatste route maar gelaten voor wat het was. Wij hebben het niet zo op bloedzuigers. Zij wel op ons, nou ja, op Cora ;)

In de plaats Kuching zelf hebben wij het prima uit kunnen houden. Na ieder uitstapje kwamen we er graag terug. We hebben drie verschillende hostels gehad en diverse winkelcentra en eettentjes bezocht. Maleisiërs houden erg van winkelen, al is het alleen maar omdat het in de winkelcentra zoveel koeler is dan buiten. Wij konden ons daar wel in vinden. Toch hebben we Westerse ketens als McDonalds en Burger King (die voor het eerst tijdens ons verblijf in Azië weer veelvuldig opdoken) links laten liggen. Zoals jullie van ons gewend zijn, hebben we weer flink gesmuld van lokale specialiteiten als: roti canai (soort pannenkoek met zoete of hartige topping), sarawak laksa (noedelsoep met o.a. kokosmelk, limoen en sambal) en ayam pansuh (kip gekookt in bamboe). We gaan de Aziatische keuken zeker missen!

Na ‘Cat City’ Kuching was het tijd voor ‘Lion City’ Singapore (Singapura betekent leeuwenstad). Een duidelijke upgrade dachten wij zo. Niet meteen qua verblijf, want omdat de prijzen in deze stadstaat niet mals zijn, kozen we weer eens voor een stapelbed op een dorm. Het hostel was verder prima en lag bovendien in de sfeervolle wijk Little India. Voor de afwisseling wel leuk na alle ‘Chinatowns’ die wij al hebben gezien onderweg.

Omdat Singapore zich onder andere wil profileren als groene stad tref je er vele parken en (botanische) tuinen aan. Een van de populairste tuinen zijn de Gardens by the Bay. Overdag al mooi, maar ’s avonds wordt er met behulp van een lichtshow (de gardens rhapsody welteverstaan!) nog een schepje bovenop gedaan. En als je echt mazzel hebt, zoals wij, bezoek je deze tuinen in de (lange) aanloop naar kerstmis. Dan krijg je én lampjes én muziek van Mariah Carey! Het is dat het dertig graden was en dat de glühwein ontbrak, maar buiten dat was het op en top kerstsfeer.

Tijdens dag twee in Singapore hebben we een bezoekje gebracht aan de Botanische tuinen. Deze staan weliswaar op de Unesco werelderfgoedlijst, maar na Mariah Carey is alles minder. Wat we dan weer wel erg grappig vonden was een bezoekje aan Central Perk Singapore: een koffietent helemaal ingericht in de stijl van Friends. We zijn lekker op de welbekende bank neergeploft en hebben onder het genot van een Ross Geller en Phoebe Buffay koffie naar een oude aflevering zitten kijken. Kneuterigheid ten top ;)

Inmiddels zijn we in Kuala Lumpur en verblijven we weer ouderwets naast een Chinatown. Gisteravond zijn we nog een kijkje gaan nemen bij de Petronas Twin Towers en daarna hebben we Maleisië (en ons 3,5 maand durende verblijf in Zuidoost-Azië) op passende wijze afgesloten in de Jalan Alor foodstreet. Omdat we gedurende deze Azië periode een paar pareltjes van Engelse zinnen zijn tegen gekomen, lijkt ons dat nog een mooi bondig lijstje om met jullie te delen ter lering ende vermaak: 

-          Thanks you (lastige grammatica ook!)

-          It is very cheap (ter promotie van een restaurant :))

-          Omeletters (omeletje op het ontbijtmenu)

-          Same same (how much is this? And this? Same same)

-          Why choice us (op een splinternieuw, levensgroot reclamebord…)

-          We sale yak cheese (vervoegingen zijn best ingewikkeld)

-          Dear our valued customer (wel heel vriendelijk toch!)

-          Thanks with your cooperation (wederom moeilijk, die grammatica)

-          You will feeling being your family (deze hadden jullie al eens voorbij zien komen op de foto’s)

We hebben van Azië genoten! Nu gaan we onze pijlen richten op de volgende bestemming: het land van de Haka, Lord of the Rings landschappen en kiwi’s…. Nieuw-Zeeland!