Costa Rica so far: aapjes kijken, poepende slangen en meer van zulks

Daar zijn we dan weer eens! Na 2 weken Costa Rica is het de hoogste tijd voor een update. We hebben in 2 weken al best veel gedaan, omdat we voordat Semana Santa (ook wel Spring Break in Amerika) losbarst a.s. maandag, de meest toeristische plekken bezocht wilden hebben. Dat is best goed gelukt!

We zijn in Costa Rica begonnen met een nachtje San Jose, omdat we vrij laat pas aankwamen op het vliegveld. De volgende ochtend zijn we meteen met een hele vroege bus naar Montezuma gegaan. Het openbaar vervoer is hier best omslachtig en we leerden al snel dat we het beste een dag kunnen uittrekken om van de ene naar de andere plaats te reizen. De meeste toeristen huren een auto, maar dat kunnen wij ons als budgetreizigers niet zomaar veroorloven ;) Openbaar vervoer gaat ook prima, als je maar goed bij locals navraagt wat de beste route is naar je volgende bestemming.

Montezuma dus. Dat is een plaatsje aan de Pacific coast en wordt ook wel Montefuma genoemd J We zaten daar in een heel leuk hostel met aapjes in de tuin, uitzicht op de oceaan en gratis koffie in de ochtend; prima plek om een paar dagen te vertoeven! We zijn op de dag van aankomst meteen lekker naar het strand gegaan en hebben heerlijk in de wilde golven gespeeld. Ook zijn we tijdens ons verblijf daar met een tour naar Tortuga Island gegaan, naar men zegt een van de mooiste eilanden van Costa Rica. Tijdens de boottocht hebben we dolfijnen zien springen en tijdens het snorkelen hebben we veel visjes gezien; heel mooi en weer heel wat anders dan wat we gezien hebben in Argentinië en Chili! Als laatste activiteit in Montezuma zijn we naar de watervallen gelopen/ geklommen en hebben daar gezwommen. Omdat het wel erg heet was, keken we weer uit naar de volgende plaats van bestemming: Monteverde/ Santa Elena. Dat is namelijk het koelste gedeelte in Costa Rica en met temperaturen van 38 graden, bijbehorende muggen en jeuk, is een pietsje minder hitte best welkom.

Monteverde is de bekende naam, maar het plaatsje waar je dan eigenlijk verblijft heet Santa Elena. Dit staat bekend om het cloud forest, oftewel nevelwoud. We hebben dit vanuit verschillende hoeken bekeken: via een sky walk/ hanging bridges/ tree top walk, waarbij je (je verwacht het niet!) vanuit hele hoge, hangende bruggen het woud van bovenaf bekijkt. Dit vonden we heel mooi en we konden gewoon niet goed kiezen uit alle mooie foto’s die we hadden gemaakt! Diezelfde avond hebben we een night tour gedaan, onder begeleiding van een gids. Redelijk wat diertjes gezien, die we zonder gids zeker te weten voorbij waren gelopen…  Tot slot hebben we overdag nog een tour met gids gedaan en tijdens die tour kwam de poepende slang uit de titel voorbij. Ron spotte namelijk een slang, die door de gids werd opgepakt en als verdedigingsmechanisme gaat de slang dan poepen, zodat hij heel erg stinkt en niemand hem op wil eten. Is dat even een gave truc of wat! Naast de poepende slang (blijft leuk om te typen) hebben we tijdens deze verschillende activiteiten veel andere dieren gezien, zoals een luiaard op topsnelheid (die is dan overigens nog steeds goed te volgen), een vogelspin, een kikker, lichtgevende kevers, neusberen en diverse vogels.

Na al dit natuurschoon was het weer tijd voor het strand en zijn we naar Playa Samara gegaan. Weer een plaats aan de Pacific coast en een erg fijn plekje. We zijn naar verschillende stranden gelopen danwel gereden met een 4WD, omdat er anders niet te komen was. Vooral Barrigona beach, waar Mel Gibson nog een huis bij in de buurt schijnt te hebben, was erg mooi. De meeste tijd hebben we echter doorgebracht aan het strand bij ons hostel om de hoek met happy hours en DJ booth. Ook was er tijdens ons verblijf daar een dag met veel sport en hebben we in een gekoelde sportbar Federer de overwinning op Nadal zien behalen en Barcelona zien winnen van de club waar ze tegen speelden (ik heb niet zo goed opgelet blijkt wel, want ik weet niet meer tegen wie ze speelden…). Al met al een relaxte tijd in Samara gehad!

Na Samara stond Tortuguero op het programma. Dat is DE plek om schildpadden eieren te zien leggen en volgens de Lonely Planet zijn juli en augustus daarvoor de beste maanden, maar staat april zeker op de tweede plaats. Laat het nu april zijn… Echter, in de bus die kant op, hoorden we al dat er geen turtle tours werden georganiseerd, omdat dit niet de goede tijd is om ze te zien… Jullie begrijpen onze verbazing. Maar goed, gelukkig heeft Tortuguero meer te bieden aan natuurschoon en hebben we een hele leuke kanotocht gedaan waarbij we weer behoorlijk wat wildlife hebben gezien. Onder andere de hele coole Jesus Christ lizard, die over water kan lopen. En de snake bird, die als een soort slang door het water glijdt. Onze eigen hike daarna leverde niet veel nieuwe diertjes op, maar het was wel een mooie wandeling. En nota bene in de tuin van ons hostel hebben we een paar schattige dieren gezien, waarvan we de naam niet weten. De muggen en modder vielen mee, dus al met al zeker een leuke tijd gehad.

Vanuit Tortuguero zijn we met de boot en maar liefst 4 bussen naar Cahuita gereisd, een strandplaats aan de Caribische kust. We waren eigenlijk van plan om hier naar de luiaardenopvang te gaan, maar we begrepen dat die opvang niet zo goed voor de dieren zorgt, dus daar hebben we van af gezien. Dit wisten we overigens al toen we de luiaard op topsnelheid in Santa Elena zagen, dus daar hebben we toen al volop van genoten J

In Cahuita zijn we naar het Nationaal Park gegaan waar we o.a. veel aapjes en ook hier een luiaard (deze keer met baby) hebben gezien. De wandeling door de jungle was zeer de moeite waard!

Alweer was het moeilijk kiezen uit alle mooie foto’s, wat een luxe probleem…

Verder op het programma staat nog een dagje Playa Negra in Cahuita, 1 of 2 reisdagen naar Corcovado (dat is volgens locals echt het allermooiste gebied van het land om flora en fauna te zien), de moeilijk doordringbare jungle van Corcovado bedwingen, weer een paar dagen reizen en nog even chillen op een strand. Kortom: we komen de tijd moeiteloos door!

Ons plan is om nog een blog te schrijven over deel 2 van Costa Rica, voordat we naar wifi-loos Cuba vliegen en geruime tijd offline zullen zijn.  

Tot snel dus weer