Mendoza, La Serena en de Elqui vallei – Daar waar de druiven zoet zijn

Muchachos!

We hadden het al aangekondigd en we hebben de daad bij het woord gevoegd. Na alle inspannende activiteiten van de afgelopen weken was het tijd om te relaxen.

Mendoza is een stad die zich daar uitstekend voor leent. Het is feitelijk een woestijnstad, maar met zijn brede lanen vol bomen en omringende wijngaarden is het er goed uit te houden ook als het kwik de 30 graden aantikt. Na de lange busrit vanuit Bariloche kwamen we aan in ons hostel met zwembadje. We hadden al begrepen dat de enorme supermarkt om de hoek de meest uitgebreide keuze aan wijn heeft. Daar hebben we dan ook meteen een fles rood en een fles wit ingeslagen. De toon was gezet ;) De dagen daarna zijn we een aantal keer uit eten geweest, hebben op meerdere terrassen gecheckt of de cocktails, het ijs en de koffie van voldoende niveau waren (dat was zo) en hebben de vele pleintjes en het grote stadspark bezocht. Tussendoor is Ron nog naar de kapper geweest en heeft Cora meegekeken naar de spectaculaire overwinning van FC Barcelona op PSG. Het moet niet gekker worden! Als activiteit kozen we dit keer niet voor een hike of een meerdaagse fietstocht maar voor een bezoek aan mooi gelegen openlucht thermaal baden. Het warme water en de bubbelbaden deden onze spieren goed!

Volkomen ontspannen zijn we uit Mendoza vertrokken waarmee Argentinië, het eerste land van onze lijst, kan worden afgevinkt. Nog 16 landen te gaan! De grensovergang naar Chili ging opnieuw soepel, al vond deze wel tussen pakweg één uur en halfdrie ’s nachts plaats. Omdat we besloten hadden om vanuit Santiago vervolgens meteen door te reizen naar La Serena was het al met al een behoorlijk vermoeiende reis. Gelukkig is La Serena sereen genoeg om op adem te komen. De temperatuur was wat lager dan in Mendoza, maar goed genoeg om lekker over het centrale plein of door de Japanse tuin te wandelen.

Na twee nachten La Serena zijn we door gegaan naar onze eigenlijke reisbestemming, het plaatsje Vicuna in de Elqui vallei. Deze vallei is een echte aanrader wanneer je noordelijk Chili bezoekt. De woestijndorpjes hebben iets heerlijk looms over zich en doordat Gabriëlla Mistral, de eerste Latijns Amerikaanse schrijfster die de Nobelprijs voor literatuur heeft gewonnen, uit deze contreien komt, heeft het gebied een aantrekkingskracht op schrijvers en kunstenaars. Zo viel ons het grote aantal muurschilderingen op. In de wijngaarden hier worden de druiven niet enkel voor wijn gebruikt maar ook voor Pisco, de lokale drank waar de Chilenen trots op zijn. De Elqui vallei is daarnaast een van de beste plaatsen op aarde om sterren te bekijken. Het aantal sterrenwachten en telescopen was nog groter dan het aantal muurschilderingen ;) Al met al dus een prima omgeving om een paar dagen te vertoeven. We hebben overnacht op een leuke locatie aan de rand van het stadje tussen de wijngaarden. Overdag hebben we op de mountainbike de mooie omgeving verkend, heel anders dan we tot nu toe gezien hadden. Vergeleken met onze tocht nabij Bariloche was dit qua inspanning “een plakje cake”. Hoewel goed vertegenwoordigd, zijn we de Pisco fabriekjes voorbij gereden en was onze eerste stop in een biertuin waar ze een paar puike lokale biertjes op fles hadden. Vanwege de temperatuur en de kilometers die we nog voor de boeg hadden, hebben we het bij één biertje gelaten. Hierdoor waren we nog net op tijd voor een “solar cooking” lunch, een manier van koken met behulp van zonnestralen die een jaar of 15 geleden door een aantal dames is geïntroduceerd in deze omgeving. Het was leuk om even met een van de grondleggers van deze methode te spreken en de lunch (draadjesvlees met aardappelpuree) smaakte bovendien uitstekend! Na een Nederlands tekstje in het gastenboek te hebben geschreven, vervolgden wij onze route terug naar ons zwembad. Daar vernamen we dat “the Dutch Trump with that funny hair” de verkiezingen niet had gewonnen. Vanuit Vicuna zijn we terug gegaan naar La Serena en hebben het Humboldt natuurreservaat bezocht dat vernoemd is naar de gelijknamige pinguïn. Behalve pinguïns hebben we onder andere zeeleeuwen, otters, pelikanen en dolfijnen gezien. Van de dolfijnen helaas alleen hun vinnen, maar we hopen dit straks in Costa Rica te gaan overtreffen. Het nestje puppy’s waar we op stuitten toen we van de boot af stapten maakte het wachten op de bus bijna te kort...

Hoofdstad Santiago is onze laatste stop in Chili. We hebben een bijzonder hostel, met een onvervalste liftbediende, gevonden op de 6e verdieping van een uitgewoond appartementencomplex in het centrum. Meer centrum dan dit wordt het niet. Als we ons raam open doen kijken we uit over het Plaza de Armas, het hart van de stad. Hier is eigenlijk altijd wel wat te doen. Overdag krioelt het er al van de mensen en ’s avonds is er live muziek of bijvoorbeeld een breakdance act. Gisteren zijn we vanaf het Plaza de Armas meegelopen met een gratis stadstour van bijna vier uur. Leuk om op die manier de betere plekken van de stad te leren kennen. Vandaag hebben we het Museo Chileno de Arte Precolombino bezocht dat om de hoek van ons hostel ligt en een wijnproeverij gedaan in een bar waar we met de stadstour langs gelopen waren. Het is goed vol te houden in deze metropool, maar langzaam maar zeker dwalen onze gedachten steeds vaker af naar Costa Rica. Vrijdagochtend vliegen we namelijk in alle vroegte naar het land van Ricky Martin om een vleugje van “la vida loca” mee te pakken. Het volgende blog zal vast een dolle boel worden dus ;)

PS: omdat ook heel veel kleine dingen het reizen zo leuk maken, hierbij een greep uit de geluksmomentjes van de afgelopen weken:

-          Niet-snurkende kamergenoten

-          Oordoppen bij de hand hebben als ze dat wel doen

-          Een blikje geopend krijgen met het in het hostel voorhanden zijnde hulpmiddel

-          De blije sodemieter Luna (hondje in Vicuna)

-          Weer eens naast je liefje wakker worden, in plaats van in een stapelbed erboven of eronder

-          Een hostel met een ontbijt

-          Een hostel met een fatsoenlijk ontbijt

-          Na een paar pogingen snappen hoe het afrekensysteem in de supermarkt werkt

-          Een supermarkt die vers fruit en havermout verkoopt

-          Een pinautomaat die geen commissie rekent

-          Een geasfalteerde weg

-          Een lift krijgen naar het busstation, terwijl je eigenlijk een taxi wilde nemen

-          Erachter komen dat een door de Lonely Planet aanbevolen restaurant nog bestaat en open is

-          Een toch al schattige cabin die ook nog een houtkachel blijkt te hebben

-          Een eigen droogrekje

-          Zwemwater boven de 10 graden

-          Foto’s van de zelfgemaakte badjassen voor straks in Zuid-Afrika (december 2017!)

-          Een voetbalwedstrijd van Barcelona via de app toch een beetje samen met je vader kijken

-          Jullie reacties op het blog (ook via de app)