Noordwest Amerika – Happy campers

Howdy,

De big America trip zit erop! En het was me wat! In tegenstelling tot onze roadtrip rondom San Francisco, hebben we deze keer kampeerspullen aangeschaft en meestal op campings overnacht. We wilden eigenlijk vorige keer al kamperen, maar toen kwam het er niet van om de juiste uitrusting bij elkaar te scharrelen. Ook zaten er toen meer steden in onze ronde en was het minder logisch om daar campings te vinden. Zo niet deze keer!

Met name de schrikbarende prijzen rondom Yellowstone maakten dat we heel gemotiveerd waren deze keer zeker wel te gaan kamperen. Na wat speurwerk in de richting van huren, besloten we om de uitrusting bij Walmart te gaan kopen.

In Seattle, waar het overigens niet heeft geregend maar echt prachtig weer was, hebben we luttele uurtjes achter de computer doorgebracht om de bestelling te plaatsen. Gelukkig hebben we ondanks slechte WiFi, ‘out of stock’ en andere tegenvallers toch doorgezet, want verrassend genoeg kon Walmart de beloofde 2 dagen levertijd niet voor de complete bestelling waarmaken… Op het nippertje kwam de tent (nota bene de tent en niet de pannetjes ofzo!) binnen en konden we aan de trip beginnen. Dachten we, tot we de gehuurde en reeds betaalde auto bijna niet meekregen… Ook dat is uiteindelijk gelukt en na een mooie eerste rit wisten we nog een vrij plekje op een camping te vinden en hebben we, met wat hulp van vriendelijke camping buren, ons tentje succesvol en voor het donker opgezet. Door de wat late aankomst hebben we in de omgeving niet zoveel kunnen rondkijken, maar vanuit de auto en met wat ‘viewpoint stops’ hebben we toch een indruk gekregen van North Cascades National Park.

Omdat we een vrij uitgebreide ronde hadden bedacht, met Yellowstone als verste uithoek, moesten er dagelijks flink wat miles gereden worden. Dus hophop, op naar Coeur d’Alene. Wij spraken dit op zn Frans uit, maar omdat onze Amerikaanse buurvrouw maar niet begreep waar we heen gingen, hebben we het voor haar gespeld. Bleek het op z’n uber-Amerikaans uitgesproken te moeten worden, zoiets als ‘Koer Daleen’. Weer wat geleerd J Aldaar hebben we een hike gedaan en in het Koer Daleen meer gezwommen. Dit laatste vanwege de hitte, maar ook wel enigszins ingegeven door 3 nachten slapen op campings zonder douche… En dan is een verfrissende meer-duik toch meer dan welkom ;)

Tijdens het plannen van de trip hadden we bedacht dat maximaal 3 nachtjes achter elkaar op dit soort basic campings wel afgewisseld mocht worden met een nacht in een motel en met die brainwave waren we ter plekke erg blij! Dus in het motel in Butte alle apparaten z.s.m. aan de laders gehangen, zodat we in ieder geval niet zonder hoofdlampjes en telefoons (tevens wekkers) kwamen te zitten. Ook wel heel fijn om weer even in een echt bed te slapen, stoelen te hebben om op te zitten, een klein kledingwasje te kunnen doen, warm water uit de kraan te krijgen etc. Ook zijn we in Butte lekker Amerikaans hamburger en pizza gaan eten, gewoon omdat het kon ;)

Op die manier hebben we even wat reserves opgebouwd, want na Butte stond ons een grote uitdaging te wachten: 3 nachten in de tent slapen in Yellowstone, waar het ’s nachts afkoelde tot het vriespunt! Bijna niet te doen! Gelukkig had de weerapp (driewerf hoera voor de WiFi in het motel) dit al aangekondigd en waren we vliegensvlug nog even bij de Walmart langsgegaan om een grondzeil en een extra deken aan te schaffen. In Yellowstone aangekomen wederom vliegensvlug de tent opgezet, want diezelfde weerapp had regen aangekondigd voor die avond. En jawel: de tent stond amper en we konden de auto induiken om de regen uit te zitten. Waarom deden jullie dat niet in de tent dan, vragen jullie je vast af. Nou, dat komt omdat die tent beweerde voor 4 personen te zijn, maar stiekem toch eigenlijk maar net genoeg ruimte bood voor 2 personen. Om te slapen. Niet om te zitten. Of om te staan. Dat ging allemaal niet. En dat in Amerika, waar wij samen qua omvang toch makkelijk door kunnen gaan voor 1 persoon J Maar onze Nissan Altima had wel lekker veel ruimte, dus prima om daarin af en toe op te warmen en droog te blijven.

Yellowstone was gelukkig een heel bijzonder en uniek park, waardoor het alle ontberingen echt wel waard was! We hebben er veel met de auto rondgereden (onder andere dus om ’s ochtends lekker op te warmen, want ondanks een broek, (1 of meer paar) sokken, meerdere shirts, een muts, de slaapzakken, het dekentje en het grondzeil, werden we toch in redelijk bevroren staat wakker elke ochtend…). Gelukkig is Yellowstone door zijn afmetingen ook echt een park om met de auto doorheen te rijden, dus voelden we ons daar prima bij J En ter plekke bij de highlights hebben we genoeg wandelingen gemaakt om ons ook even echt onderdeel van het park te voelen. De al dan niet spuitende geisers, de uitgestrekte vlaktes met veel dieren, de bergen, de watervallen; we hebben onze ogen uitgekeken! Ondanks al deze pracht en praal was het babybeertje dat we zagen lopen stiekem toch het hoogtepunt. Moederbeer was gek genoeg nergens te bekennen, maar wie “’The Revenant” weleens gezien heeft, weet dat dit eigenlijk helemaal prima is J  

Vanuit Yellowstone zijn we via de mooie uitzichtpunten van Grand Teton National Park gereden, waarna we nog even langs de Idaho Falls zijn gegaan op weg naar ons tweede motel in Arco. Daar was echt helemaal niks te doen, dus heerlijk op de veranda onze wijn opgedronken en weer apparaten opgeladen, handwasje gedaan etc. Die wijn hadden we trouwens eigenlijk gekocht voor op de camping, maar omdat Cora enigszins last kreeg van een paniekaanval bij het idee ’s nachts naar de wc te moeten in die kou, hebben we op de campings zo ongeveer vanaf het avondeten maar niks meer gedronken en hebben we de wijn bewaard voor betere tijden waarin weer een wc binnen handbereik en buiten de vrieskou zou zijn J

Na een heerlijke, warme nacht in het motelbed, was de volgende bestemming een camping in Baker City. Dit was een gezellige camping met hele vriendelijke buren, die goed van pas kwamen toen ’s avonds ons luchtbed lek bleek te zijn. Met geleende tape en een nachtelijke oppompsessie hebben we het gered tot ongeveer half 6 ’s ochtends. Dus hopop, op naar de Walmart voor matjes! Want een luchtbed, daar hadden we niet zoveel vertrouwen meer in.

Vervolgens een rit naar Columbia River Gorge, alwaar we de karigste camping van de route verwacht hadden (er stond namelijk op de site vermeld dat er geen wc’s zouden zijn en geen stromend water), maar die uiteindelijk reuze meeviel door mobiele wc’s en een kraantje waar wel degelijk water uit kwam! Waar een mens al blij mee kan zijn ;) In die plaats hebben we het grootste softijsje ever gegeten en de drukste waterval ever bezocht. Dat eerste was heel leuk, dat tweede iets minder. Om de drukte te ontvluchten zijn we helemaal naar boven gelopen, maar helaas bleek dat niet echt de moeite waard en zijn we vlug terug gegaan naar ons tentje en de altijd aanwezige eekhoorns. De volgende dag hebben we een veel rustigere trail gelopen en gelukkig nog mooie dingen gezien, want een mooie omgeving was het zeker!

Na al deze natuur was het tijd voor een stad: Portland. En dat nog wel op the fourth of July! Hoewel we daar op wat vreemd uitgedoste figuren in de lightrail en wat knallen in de avond na, niet veel van hebben gemerkt. Portland zelf was een veel grotere stad dan we verwacht hadden en we hebben er niet zo heel veel van gezien, maar het was wel leuk om ons weer even in de bewoonde wereld te begeven.

Als laatste bestemming stond Olympic National Park op de agenda, waar we 2 nachten gekampeerd hebben. Een heel mooi park met regenwoud en daardoor een mysterieuze uitstraling. De rivier daar zag er heel aanlokkelijk uit, maar bleek ijskoud! En door de luidruchtige Mexicaanse campinggasten hebben we onze oordoppen weer eens van stal gehaald. Driewerf hoera voor de oordoppen J

Na nog maar eens een tussenstop bij de Walmart, alwaar we al onze tentspullen weer hebben ingeleverd en het volledige (!!) aankoopbedrag terug kregen (driewerf hoera voor Walmart), hebben we na bijna 2 weken touren de auto weer in Seattle ingeleverd. Ondanks een grote scheur in het raam, die erg zijn best deed om de hele voorruit diagonaal te doorkruisen, ging het inleveren soepel en hebben we de ruim 2.400 mile (3.862 km) zonder verdere kleerscheuren afgelegd.

In Seattle (de stad van Jimi Hendrix, Kurt Cobain, Boeing en vooral heel erg veel Starbucks) hadden we aan het begin van de trip al het nodige ondernomen zoals een gratis wandeltour met gids, meerdere films in de privé bioscoop van het hostel en een check op de beste lokale bierbrouwerij. Daarom wisten we laatste 2 dagen precies waar we moesten zijn. Op de befaamde Pike Place Market hebben we een paar gebruikte Lonely Planets verkocht en in ons laatste  hostel hebben we onze Nationale Park-pas van de hand gedaan (die dagen stroomde er zowaar wat geld binnen). Al met al hebben we onze Noord-Amerika reis heel relaxed afgesloten. Een soepele busrit heeft ons vervolgens vanuit Seattle naar Vancouver gebracht en zo kwamen we aan in land nummer 8: Canada.

Hierover in het volgende blog meer, dus stay tuned…. En: een hele fijne zomervakantie alvast!