Zuidwest Amerika – A walk in the park

Hi folks,

We zijn nu een paar weken aan het toeren door het Wilde Zuidwesten van Amerika en hebben tot nu toe vier staten aangedaan, vijf nationale parken bezocht en 3.028 mile (4.845 kilometer) gereden. De hoogste tijd dus voor een update.

Evenals bij Cancun het geval was, verliep de vlucht naar San Francisco voorspoedig en volgde de vertraging pas toen we eenmaal geland waren. Om een of andere reden was onze reservering voor een shuttle niet goed doorgekomen. Nergens waren onze namen of het reserveringsnummer bekend en omdat het al laat begon te worden, waren er geen alternatieven beschikbaar. Het dreigde dus een dure taxi te worden. Precies dat wat we juist wilden vermijden. Een vriendelijke medewerker van de shuttledienst had met ons te doen. Hij bood aan om ons na zijn dienst gratis af te zetten bij ons hostel. Een uitermate genereus aanbod. Helaas bleek hij nogal wat tijd nodig te hebben om zijn auto op te pikken. Het was al na middernacht en we begonnen ons af te vragen of hij nog wel zou komen opdagen. Net op het moment dat we ons verlies in de vorm van een taxi wilden nemen, kwam hij dan toch aangereden! Na een iets te lange rit (het was een enorme kletskous die bij herhaling de goede afslag voorbij reed) werden we netjes voor de deur van het Amsterdam hostel afgezet. Nadat we hem uitgebreid hadden bedankt zijn we muisstil ons stapelbedjes op een dormroom gaan opzoeken. Het Amerika avontuur was begonnen.

San Francisco is een leuke stad, maar alle succesvolle Google en Apple medewerkers die er zijn gaan wonen hebben de prijzen flink opgedreven. Wij hadden ons daarom voorgenomen om onze tijd daar vooral te gebruiken voor huishoudelijke zaken: het plannen van onze route met de huurauto en het regelen van visums voor China en Mongolië.

Het plannen van de roadtrip was nog best opletten. Door ons oorspronkelijke plan om langs de mooie kustroute bij Big Sur (Highway 1) te rijden, kon alvast een dikke streep. Een aardverschuiving heeft veel schade aangericht en de weg is waarschijnlijk heel 2017 nog dicht. Ook een weg in Yosemite National Park waar wij langs wilden was nog niet open, omdat er afgelopen winter zo veel sneeuw is gevallen. Niet getreurd, er bleef nog genoeg moois over om te bekijken.

Het verkrijgen van de visums was weer een ander verhaal. We snappen niet hoe we het over het hoofd hebben kunnen zien, maar we hadden even geen rekening gehouden met Memorial Day en het Chinese Boatfestival. Op beide dagen bleef de Chinese ambassade dicht. Omdat we uit betrouwbare bron weten dat het verkrijgen van een Chinees visum nogal wat voeten in aarde heeft, was het ondenkbaar dat we dat op onze laatste dag in San Francisco nog geregeld zouden krijgen. We konden ons dus volledig richten op het Mongolië visum en dat is gelukt. One down, one to go!

De volgende dag konden we onze auto gaan ophalen. Puur toevallig bleek de verhuurder op loopafstand van ons hostel te zitten. Daar aangekomen was de door ons bestelde Amerikaanse bak weliswaar een Hyundai Elantra, maar dat mocht de pret niet drukken. Met behulp van de app Maps.me waren we al vlug de stad uit voor onze eerste etappe van een zeer populaire route: San Francisco, Yosemite N.P., Death Valley N.P. , Las Vegas, Zion N.P., Bryce Canyon N.P., Grand Canyon N.P., Los Angeles en weer terug naar San Francisco. De omstandigheden in de nationale parken verschilden ontzettend. Zo gingen we binnen twee dagen van sneeuw bij Glacier Point (in Yosemite) naar 50 graden in Death Valley! De namen van de hikes en de uitzichtpunten die we hebben aangedaan varieerden van grappig (Peek-a-booh trail & Ooh Aah point) tot Bijbels (Angels Landing trail, Court of the Patriarchs point) tot saai (Observation point trail). Alle parken hadden echter een ding gemeen: de natuur was er schitterend! Het was bijna teveel om allemaal te verwerken. Voor onszelf én voor de camera ;) Graag verwijzen wij naar de foto’s bij dit blog.

Omdat de route door het Zuidwesten zo populair is, valt het niet mee om een betaalbare slaapplek te vinden op acceptabele afstand van elk nationaal park. Om jullie een idee te geven: voor het bezoek aan Yosemite kwamen we in Jamestown uit. Van daaruit is het nog een kleine twee uur rijden naar het bezoekerscentrum. Hoewel we ons totaal niet in het plaatsje zelf verdiept hadden, bleek Jamestown zo’n slechte keuze nog niet. In het verleden zijn hier namelijk zo’n 200 Western films opgenomen. Mannen als Clint Eastwood, Gary Cooper, John Wayne en zelfs Ronald Reagan: ze zijn hier allemaal geweest. De hoofdstraat en het treinstation ademen nog helemaal die authentieke sfeer van het Wilde Westen uit. De grootste attractie van het stadje is de meest gefotografeerde locomotief van het land. Een goed onderhouden exemplaar uit 1890 dat een prominente rol vervulde in Back to the Future 3 (ook deels in Jamestown opgenomen). Op zaterdagen brengen ze dit oude beestje nog op stoom en hoewel wij geen enorme treinliefhebbers zijn, vonden we het toch wel grappig om dat een keer met eigen ogen te zien, alsook de opwinding van de lokale bevolking omtrent dit spektakel.

Las Vegas vormde een aangename afwisseling tussen al het hiken in de prachtige natuur in. Uit de foto’s konden we opmaken dat we blijkbaar in casino’s als Ceasar’s Palace, Bellagio en New York, New York zijn geweest, maar we kunnen ons dit nauwelijks herinneren ;) Wat we ons nog wel voor de geest kunnen halen, houden we lekker voor onszelf. Jullie kennen het gezegde: “What happens in Vegas…”.

Na de nationale parken was er nog een park dat we moesten zien: Disneyland! Het oorspronkelijke pretpark in Anaheim, vlakbij Los Angeles, uit 1955. Wie de toegangsprijzen van de Efteling aan de hoge kant vindt, zou eens hier moeten kijken. Wij waren in ieder geval tot op het bot gemotiveerd om alles uit onze kaartjes te halen en dat is goed gelukt. We weten nu dat Mickey een stuk rianter woont dan Donald, zijn in alle attracties geweest die we wilden doen (zelfs in “It’s a small world after all”) en hebben een paar leuke shows gezien. Na een “werkdag” die al om 7.30u was begonnen, keerden wij om 22.30u tevreden huiswaarts.

In Los Angeles zelf hebben we het redelijk rustig aan gedaan. In Vegas staan we braaf met het “Fabulous Las Vegas bord” op de foto en op weg naar L.A. zijn we rondom Oatman via een mooi stukje Route 66 gereden, waar we bij een van de welbekende borden op de plaat staan. We hadden geen zin om ook nog eens voor de Hollywood letters te poseren. In plaats daarvan zijn we naar Venice Beach gegaan. Even waanden we ons op de set van Baywatch. Even, want tot vreugde van Cora en ontsteltenis van Ron zagen we wel “Mitchen” maar geen “Pamela’s” als strandwacht. Ondanks dat was het toch een lekker ontspannen dagje in het drukke Los Angeles.

Op weg van Los Angeles naar San Francisco konden we het niet laten om toch nog een klein stukje van de kustroute Highway 1 mee te pakken. Terug in S.F. hebben we de Alcatraz (gevangenis) tour gedaan en meteen een mooi uitzicht op de beroemde Golden Gate bridge meegepakt. Diezelfde Golden Gate brug waar we de eerste avond in San Francisco al een paar keer overheen gereden waren op zoek naar ons hostel…

Deel 1 van onze reis door Amerika zit erop. It was absolutely amazing!! We zijn nu plannen aan het smeden voor deel 2. Op naar Seattle en nu maar hopen dat het daar niet zoveel regent als in The Killing…

Have a great day!